24 juni
Deze morgen kwamen mijn vrienden Ward Lernout en Bert Keyaerts van de Lions Club IJsedal Tervurenc mij om 05.30 in Overijse ophalen. Met ons drieën gaan we de komende week aan de Loire in Frankrijk een twaalftal mooie en door Bert uitgezochte kastelen bezoeken. Ward, onze kunstschilder, zal van ieder van deze kastelen een schilderij maken, terwijl Bert en ikzelf als pure amateur fotografen deze oude monumemtale bouwwerken op de digitale sensor zullen proberen vast te leggen. De schilderijen zullen worden verkocht, maar alvorens te worden verkocht zullen zij eerst gefotografeerd worden. Deze foto’s alsmede de digitale foto’s van Bert en mijzelf zullen in een kunstboek worden opgenomen. De opbrengst van de schilderijen en het kunstfotoboek gaan integraal naar het Msandaka Centrum voor spraak- en gehoorgestoorde kinderen in Moshi (Tanzania). Msandaka is sinds meer dan 10 jaar het internationale project van de Lions Club IJsedal Tervuren. Deze fundraising actie vindt zijn hoogtepunt met een barokconcert op 6 oktober om 15.00 in de St.-Janskerk van Tervuren. Tijdens dit concert treden het Koor Furacante en het Koor Sint-Cecilia alsmede het Barokensemble Musica Furacante op, allemaal afkomstig uit Tervuren. Dit concert wordt gevolgd door een aangeklede receptie in een zaal van de gemeente direct tegenover de kerk gelegen. De netto opbrengst van het concert gaat eveneens naar het Msandaka Centrum. Met deze opbrengst zal de bouw en de inrichting van een tweede slaapzaal voor de meisjes van het Msandaka Centrum worden gefinancierd.
Tot Parijs schoten we goed op. Om 08.45 bereikten we de Periférique. Toen begon de ellende. Omdat het spitsuur was stonden we meer stil dan dat we reden. Na 1 uur en een kwartier tandenknarsen kwamen we uiteindelijk op de uitvalsweg naar Orléans. Het was tijd voor een goede kop koffie en een verse croissant. Ofschoon we een Michelin kaart van Bert en een ingebouwde gps in de auto van Ward hadden, reden we vlak voor Tours toch zwaar de mist in. Het bleek dat de kaart van Bert van het jaar 2005 was terwijl ook de gps van Ward aan een serieuze updating toe is. Het gevolg was dat we op een ouderwetse wijze verdwaald zijn. Na hier en daar wat te vragen en ook op ons natuurlijk kompas vertrouwend, vonden we dan uiteindelijk toch tegen 14.00 uur onze chambre d’hôte; Le Moulin Hodoux in Luynes. Onze kamers hellen niet over van luxe, maar ze zijn zeer rustig en beloven een goede nachtrust.
Na de bagage in de kamer te hebben gezet, zijn we direct weer op stap gegaan. Van de 12 kastelen moeten we er vandaag al twee doen: het Cháteau de Villandry en het Cháteau de Langeais. Villandry was direct een echt schot in de roos; een prachtig onderhouden kasteel met een tuin waar men zondermeer u tegen moet zeggen. Alles was piekfijn onderhouden. Het weer zat ook goed mee. Ward loofde volmondig het mooie licht; ik hoorde in hem Vincent van Gogh die in de Procence ook altijd sprakeloos was van het mooie en intense licht. Ik liep in de tuin te fotograferen toen Olivier mij belde. De Belgische geschreven en beeldende pers is al naar Zuid-Afrika vertrokken, omdat men elk moment het overlijden van de Zuid-Afrikaanse held Nelson Mandela verwacht. Verschillende mensen, waaronder Olivier, staan op de lijst van mensen die Zuid-Afrika goed kennen en die waarschijnlijk voor radio en TV geïnterviewd zullen worden. Van Villandry reden we naar Langeais. Dit kasteel hebben we hoofdzakelijk van de buitenkant bekeken. Ook hier was het licht betoverend.
25 jun
Gisterenavond was het niet gemakkelijk om een restaurant te vinden dat op maandagavond open is. Na veel zoeken vonden we uiteindelijk een eenvoudig restaurant in St. Etienne de Chigny dat open was. We hebben er goed gegeten, maar de drie musketiers waren het unaniem er over eens dat een ster in de Guide Michelin voor dit restaurant misplaatst zou zijn. Aangenaam was dat we ons diner met een stevige pousse café konden afsluiten.
Door het ontbreken van gordijnen in onze kamers werden we vroeg in de morgen door het zonlicht vanzelf wakker. We kregen in onze chambre d’hôte een typisch Frans ontbijt.Dit houdt in dat men in Frankrijk geen ontbijtbuffet moet verwachten. Wel moet gezegd worden dat de koffie en de thee zeer goed waren en dat de vrouw des huizen voor ons speciaal naar de boulangerie was gereden om vers en knapperig traditioneel Frans stokbrood te gaan halen (nu ik dit schrijf loopt het water mij weer in de mond). Bert verhuist deze morgen van zijn kamer op de tweede verdieping (met voor hem twee lastige steile trappen), naar een klein bungalowtje op het terrein van de chambre d’hôte naast de waterval die destijds de molen van energie heeft voorzien. Door de overvloedige regenval van de laatste weken is het waterdebiet in deze waterval op het moment zeer groot. Ward en ik hopen dat het lawaai dat daarbij geproduceerd wordt, de nachtrust van Bert niet al teveel zal verstoren.
Na het ontbijt reden we naar ons eerste kasteel van deze dag: Le Château d’Azay-Le-Rideau. Ward was erg blij want hij had prima licht om zijn aquarel te kunnen maken die thuis als voorbeeld voor het schilderij moet dienen. Ik heb het kasteel van buiten en van binnen kunnen fotograferen. Het was de moeite waard. Tegen 12.00 vertrokken we naar Chinon voor het tweede kasteel. Het Château de Chinon is in feite een ruïne, maar dan wel een heel mooie ruïne. Bepaalde delen van het kasteel waren mooi gerestaureerd. Wat mij persoonlijk echter wel tegenviel was het feit dat men de aantrekkelijkheid van het kasteel heeft willen verhogen door allerlei sculpturen van dinosaurussen ten toon te stellen. Ward voelde zich met zijn schets voor een werkaquarel van de toren van dit kasteel zeer in zijn sas. Ik zou onwaarheid spreken als ik zou zeggen dat ik zijn aquarel niet mooi vond. In een brasserie op een steenworp afstand van het kasteel Chinon hebben we een sandwich met een glas bier genuttigd. Na de lunch reden we ca. 60 km naar het derde en laatste kasteel van onze tweede dag aan de Loire: Le Cháteau de Loches. Ook dit keer vonden we een kasteel dat weer anders was dan die welke we voorheen hadden gezien. Ward heeft dit keer een schets met potlood gemaakt. ’s Avonds zijn we in het restaurant “Le 12 de Luynes” gaan eten. Het eten was hier meer dan voortreffelijk. Het was zo goed dat we een tafel voor onze laatste avond aan de Loire, op komende donderdag, hebben gereserveerd.