26-6-2013

Na een goede nachtrust starten we rond 09.30 om onze kastelentocht voort te zetten. Als eerste gaan we naar het Château de Amboise. Omdat de toegangsweg naar het kasteel vrij lang en tamelijk steil is, besloot Bert om maar beneden te blijven. Hij verkiest het om met het treintje een kleine stadrondvaart te maken. Ik ben met Ward naar boven gegaan. Als eerste heb ik Ward geholpen om een goed stekje te zoeken waar hij het kasteel met een aquarel kan vereeuwigen. Daarna ben ik in de toren naar boven geklauterd om een
mooi uitzicht over de Loire te hebben. Daarna heb een groot deel van het interieur kunnen bezichtigen. Tegen 12.00 troffen ze Bert weer beneden en zijn we naar ons tweed kasteel van deze dag Le Château de Chenonceaux. Dit kasteel heb ik jaren geleden al eens met Lies bezocht. Ik loodste Ward als eerste door de grote feestzaal omdat ik wist dat men aan de ande kant een zeer mooi zicht op het kasteel en de gracht heeft. Helaas bleek de deur gesloten te zijn. Ik heb Ward toen aangeraden om aan de andere kant vanuit de mooi aangelegde tuinen zijn schilderkunsten uit te oefenen. Daarna ben ik met Bert het kasteel ingegaan en hebben we praktisch alle zalen bezocht. Opvallend waren ook dit keer de prachtig opgemaakte bloemenmanden met verse bloemen. Dit kasteel wordt door veel toeristen bezocht wat het praktisch onmogelijk maakte om alles rustig te bekijken en in zich op te nemen. Rond 14.30 lieten we de mensenrassen achter ons om naar het derde en laatste kasteel van deze dag te gaan, het Château Chaumont-sur-Loire. Omdat we de auto beneden moesten laten staan om dan een zeer lange oplopende weg naar het kasteel te bewandelen, stelde Ward voor om naar de andere kant van de Loire te rijden en van daaruit het kasteel te schilderen. Dit bleek een uitstekende vondst te zijn. Terwijl Ward aan het schilderen was en nadat ik mijn foto’s al met de telelens had gemaakt, heb ik vrij lang met Dan Vaughan en Lavinia Crawford in Zuid-Afrika gebeld in verband met de recente problemen bij MKI, een van de partners van Close the Gap. Daarbij vernam ik dat de Amerikaanse president Barack Obama samen met aartsbisschop Desmond Tutu in Kaapstad de computerklas van het opleingscentrum zal bezoeken waar CTG een computerklas heeft geïnstalleerd. Dit is natuurlijk een fantastische reclame voor CTG, zeker nu overwogen wordt om ook in de USA fondsen te gaan verwerven. Op de terugweg zijn we in Luynes gestopt om op een terrasje een heerlijke Grimbergen te gaan drinken. We wilden daarna in het restaurant van de eerste avond in St. Etienne-de-Chiny gaan eten , maar dat bleek vandaag gesloten te zijn. We zijn toen naar Langeais doorgereden en hebben in een klein plaatselijk lokaal het dammend genomen. Bert wilde alleen een voorgerecht nemen,maar dat kon niet (on en peut pas gérer cela). Na een beetje vijfen en zessen kon het dan toch maar dat kostte dan wel € 5,-. Met deze belangrijke beslssing was het probleem opgelost en kon Bert uiteindelijk weinig genoeg eten om de halve nacht niet met verteringsproblemen te moeten afrekenen.

27-6-2013
De morgen begonnen met een lang gesprek met Olivier over de problemen met MKi. Na het goede Franse ontbijt vertrokken we rond 09.30 voor onze laatste volle dag met kasteelbezoeken. Eerst moesten Ward en Bert nog naar een bank om uit de muur het geld te halen dat nodig is om morgenvroeg de chambre d’hôte kunnen betalen. Tegen 10.30 kwamen we in Blois aan. Het was wel even zoeken naar het Château de Blois. Ook hier is de entree niet voor niets: € 11 per persoon. Hier is vooral de wenteltrap een bezienswaardigheid. Ik ben met Bert door de verschillende zalen gelopen; Ward verkoos het om het kasteel aan de buitenkant aan zich op te nemen. Na het bezoek aan het kasteel nog even op een terrasje een goede maar wel peperdure koffie genomen. De weg naar het kasteel “van het neusje van de zalm”, te weten het Château Chambord, liep over kleine landwegen. Op een gegeven moment stopte Ward voor mij omdat we langs een veld reden waar duizenden klaprozen het geheel de indruk van een mooi zacht rood tapijt gaf. Ward heeft inmiddels goed begrepen dat de klaproos een bloem is die mijn hart heeft gestolen. Het bezoek aan Chambord is een heel evenement. Ward vond vrij vlug een ideale stek om een deel van het kasteel met een mooie weerspiegeling in het water te vereeuwigen. Daarna ben ik met Bert het kasteel van binnen gaan bezoeken. Eerlijk gezegd maakt de buitenkant van het kasteel meer indruk op mij dan de binnenkant. Daarbij moet ik wel een uitzondering maken voor de wenteltrap die door Da Vinci is ontwikkeld. Dit genie heeft twee trappen boven elkaar aangelegd. Daardoor is het mogelijk voor twee personen, waarvan de een naar boven loopt en de ander naar beneden, dat zij elkaar passeren zonder elkaar tegen te komen: voorwaar een geniaal ontwerp. Op het terras voor het kasteel hebben we een wel verdiend glas bier genomen. Toen de eerste regendruppels begonnen te vallen zaten we net in de auto. Gelukkig zette de regen niet door. Op weg naar het derde kasteel in Geverny kwam de zon ons weer vergezellen. Eenmaal bij het Château de Geverny aangekomen, besloot Bert om na de inspanning bij Chambord, het hier even wat rustiger aan te doen. Ward en ik gingen naar binnen en waren aangenaam verrast door het mooie kasteel. Ward besloot om van dit kasteel een pentekening te maken. Ik ben in het kasteel gegaan en heb de verschillende ruimten die voor het publiek opengesteld waren, op mijn gemak bezocht en natuurlijk ook gefotografeerd. De inrichting van de verschillende ruimten was zeer zorgvuldig gedaan en van hoge kwaliteit. Het park rondom het kasteel was zeer mooi aangelegd en werd minutieus onderhouden. Tegenover het kasteel was een grote kennel waarin een honderdtal jachthonden worden gehouden. Deze beesten worden in etappen gevoed. Na het derde kasteel was onze honger naar mooie kastelen nog niet voldaan. We besloten om op de terugweg er nog een bij te nemen. De keuze viel om het kasteel in Montpoupon, een tiental KMS voorbij Montrichard. Voordat we daar echter aankwamen zagen we plotseling een mooi en oud kasteel, misschien zelfs eerder een burcht dan een kasteel in Fougères-sur-Bièvre. We zijn daar even gestopt en hebben foto’s van de buitenkant gemaakt. Het kasteel in Montpoupon was meer dan de moeite waard. Mwereni zijn er niet naar binnen gegaan (het was al te laat daarvoor) maar de buitenkant alleen al was ze de moeite waard.voldaan na onze vijf kastelen van deze dag keerden we terug naar ons B&B in Luynes om ons galgenmaal van onze kastelenreis aan de Loire in het restaurant 12 te nemen. Het is een drukke maar ook zeer productieve en tegelijkertijd uiterst interessante dag geweest.

24 juni

Deze morgen kwamen mijn vrienden Ward Lernout en Bert Keyaerts van de Lions Club IJsedal Tervurenc mij om 05.30 in Overijse ophalen. Met ons drieën gaan we de komende week aan de Loire in Frankrijk een twaalftal mooie en door Bert uitgezochte kastelen bezoeken. Ward, onze kunstschilder, zal van ieder van deze kastelen een schilderij maken, terwijl Bert en ikzelf als pure amateur fotografen deze oude monumemtale bouwwerken op de digitale sensor zullen proberen vast te leggen. De schilderijen zullen worden verkocht, maar alvorens te worden verkocht zullen zij eerst gefotografeerd worden. Deze foto’s alsmede de digitale foto’s van Bert en mijzelf zullen in een kunstboek worden opgenomen. De opbrengst van de schilderijen en het kunstfotoboek gaan integraal naar het Msandaka Centrum voor spraak- en gehoorgestoorde kinderen in Moshi (Tanzania). Msandaka is sinds meer dan 10 jaar het internationale project van de Lions Club IJsedal Tervuren. Deze fundraising actie vindt zijn hoogtepunt met een barokconcert op 6 oktober om 15.00 in de St.-Janskerk van Tervuren. Tijdens dit concert treden het Koor Furacante en het Koor Sint-Cecilia alsmede het Barokensemble Musica Furacante op, allemaal afkomstig uit Tervuren. Dit concert wordt gevolgd door een aangeklede receptie in een zaal van de gemeente direct tegenover de kerk gelegen. De netto opbrengst van het concert gaat eveneens naar het Msandaka Centrum. Met deze opbrengst zal de bouw en de inrichting van een tweede slaapzaal voor de meisjes van het Msandaka Centrum worden gefinancierd.

Tot Parijs schoten we goed op. Om 08.45 bereikten we de Periférique. Toen begon de ellende. Omdat het spitsuur was stonden we meer stil dan dat we reden. Na 1 uur en een kwartier tandenknarsen kwamen we uiteindelijk op de uitvalsweg naar Orléans. Het was tijd voor een goede kop koffie en een verse croissant. Ofschoon we een Michelin kaart van Bert en een ingebouwde gps in de auto van Ward hadden, reden we vlak voor Tours toch zwaar de mist in. Het bleek dat de kaart van Bert van het jaar 2005 was terwijl ook de gps van Ward aan een serieuze updating toe is. Het gevolg was dat we op een ouderwetse wijze verdwaald zijn. Na hier en daar wat te vragen en ook op ons natuurlijk kompas vertrouwend, vonden we dan uiteindelijk toch tegen 14.00 uur onze chambre d’hôte; Le Moulin Hodoux in Luynes. Onze kamers hellen niet over van luxe, maar ze zijn zeer rustig en beloven een goede nachtrust.

Na de bagage in de kamer te hebben gezet, zijn we direct weer op stap gegaan. Van de 12 kastelen moeten we er vandaag al twee doen: het Cháteau de Villandry en het Cháteau de Langeais. Villandry was direct een echt schot in de roos; een prachtig onderhouden kasteel met een tuin waar men zondermeer u tegen moet zeggen. Alles was piekfijn onderhouden. Het weer zat ook goed mee. Ward loofde volmondig het mooie licht; ik hoorde in hem Vincent van Gogh die in de Procence ook altijd sprakeloos was van het mooie en intense licht. Ik liep in de tuin te fotograferen toen Olivier mij belde. De Belgische geschreven en beeldende pers is al naar Zuid-Afrika vertrokken, omdat men elk moment het overlijden van de Zuid-Afrikaanse held Nelson Mandela verwacht. Verschillende mensen, waaronder Olivier, staan op de lijst van mensen die Zuid-Afrika goed kennen en die waarschijnlijk voor radio en TV geïnterviewd zullen worden. Van Villandry reden we naar Langeais. Dit kasteel hebben we hoofdzakelijk van de buitenkant bekeken. Ook hier was het licht betoverend.

25 jun

Gisterenavond was het niet gemakkelijk om een restaurant te vinden dat op maandagavond open is. Na veel zoeken vonden we uiteindelijk een eenvoudig restaurant in St. Etienne de Chigny dat open was. We hebben er goed gegeten, maar de drie musketiers waren het unaniem er over eens dat een ster in de Guide Michelin voor dit restaurant misplaatst zou zijn. Aangenaam was dat we ons diner met een stevige pousse café konden afsluiten.

Door het ontbreken van gordijnen in onze kamers werden we vroeg in de morgen door het zonlicht vanzelf wakker. We kregen in onze chambre d’hôte een typisch Frans ontbijt.Dit houdt in dat men in Frankrijk geen ontbijtbuffet moet verwachten. Wel moet gezegd worden dat de koffie en de thee zeer goed waren en dat de vrouw des huizen voor ons speciaal naar de boulangerie was gereden om vers en knapperig traditioneel Frans stokbrood te gaan halen (nu ik dit schrijf loopt het water mij weer in de mond). Bert verhuist deze morgen van zijn kamer op de tweede verdieping (met voor hem twee lastige steile trappen), naar een klein bungalowtje op het terrein van de chambre d’hôte naast de waterval die destijds de molen van energie heeft voorzien. Door de overvloedige regenval van de laatste weken is het waterdebiet in deze waterval op het moment zeer groot. Ward en ik hopen dat het lawaai dat daarbij geproduceerd wordt, de nachtrust van Bert niet al teveel zal verstoren.

Na het ontbijt reden we naar ons eerste kasteel van deze dag: Le Château d’Azay-Le-Rideau. Ward was erg blij want hij had prima licht om zijn aquarel te kunnen maken die thuis als voorbeeld voor het schilderij moet dienen. Ik heb het kasteel van buiten en van binnen kunnen fotograferen. Het was de moeite waard. Tegen 12.00 vertrokken we naar Chinon voor het tweede kasteel. Het Château de Chinon is in feite een ruïne, maar dan wel een heel mooie ruïne. Bepaalde delen van het kasteel waren mooi gerestaureerd. Wat mij persoonlijk echter wel tegenviel was het feit dat men de aantrekkelijkheid van het kasteel heeft willen verhogen door allerlei sculpturen van dinosaurussen ten toon te stellen. Ward voelde zich met zijn schets voor een werkaquarel van de toren van dit kasteel zeer in zijn sas. Ik zou onwaarheid spreken als ik zou zeggen dat ik zijn aquarel niet mooi vond. In een brasserie op een steenworp afstand van het kasteel Chinon hebben we een sandwich met een glas bier genuttigd. Na de lunch reden we ca. 60 km naar het derde en laatste kasteel van onze tweede dag aan de Loire: Le Cháteau de Loches. Ook dit keer vonden we een kasteel dat weer anders was dan die welke we voorheen hadden gezien. Ward heeft dit keer een schets met potlood gemaakt. ’s Avonds zijn we in het restaurant “Le 12 de Luynes” gaan eten. Het eten was hier meer dan voortreffelijk. Het was zo goed dat we een tafel voor onze laatste avond aan de Loire, op komende donderdag, hebben gereserveerd.